Ovulatie inductie

Als er bij de vrouw sprake is van een onregelmatige menstruele cyclus, kan op een natuurlijke manier zwanger worden soms moeilijk gaan. De eisprong vindt dan niet of onregelmatig plaats. Door middel van medicijnen kan er een eisprong worden opgewekt. Dit wordt ovulatie inductie genoemd. Ook voor IUI, IVF- en ICSI behandelingen wordt er gebruikt gemaakt van ovulatie inductie. Het doel is om één of meerdere eicellen te laten groeien. 

Clomid en Letrozole

De eerste stap die in de meeste ziekenhuizen wordt gezet bij ovulatie inductie is het starten van Clomid of Letrozole. Beide medicijnen hebben een werkzame stof, waarmee de werking van het follikelstimulerend hormoon (FSH) wordt versterkt. Als je start met medicijnen, is het in het begin vaak zoeken naar de juiste dosering en kan het soms een aantal cyclussen duren voordat de juiste dosering is gevonden. Als eenmaal de juiste dosis is gevonden, krijg je ongeveer 6 pogingen om zwanger te worden met behulp van de medicatie. Zowel Clomid als Letrozole slik je ongeveer van de 3e tot en met de 7e dag van je menstruele cyclus. Na deze periode zal er, bij een goede werking, een follikel gaan groeien.

FSH-injecties

Als Letrozole en Clomid niet goed werken of je bent na 6 pogingen nog niet zwanger, wordt er vaak over gegaan op een ander medicijn. Dit is vaak een medicijn waarmee er direct een FSH-hormoon wordt geïnjecteerd. De injecties moet je zelf dagelijks toedienen met een injectiespuit. Je krijgt alles wat je nodig hebt bij de apotheek. Een handige accessoire om de injectiespuit in mee te nemen, is een pen clutch. Er wordt gestart met de injecties op de derde dag van de cyclus. Het hormoon moet worden ingespoten totdat het follikel groot genoeg is. Als een eicel groot genoeg is, wordt er in sommige ziekenhuizen een medicijn toegediend, waarmee de eisprong gestimuleerd wordt. 

Echo's

De arts houdt in de gaten of de medicijnen goed werken. Het kan namelijk voorkomen dat de dosering te laag of juist te hoog is. In beide gevallen heeft de behandeling dan niet het gewenste effect en moet de dosering worden aangepast. Dit wordt in de gaten gehouden door middel van vaginale echo's. De arts of echoscopist kijkt of de follikels rijpen en doorgroeien in het juiste tempo. Ook wordt er gekeken of er niet te veel follikels groeien. Na het starten van de behandeling moet je ongeveer één keer in de drie dagen naar het ziekenhuis, om de groei van de follikels in de gaten te houden. Deze groeit ongeveer 2 millimeter per dag. De groei van de follikel wordt gevolgd tot de eisprong. Vaak vindt de eisprong plaats als de follikel tussen de 18-22 millimeter is. In sommige ziekenhuizen wordt er op dat moment een ander medicijn toegediend, dat moet zorgen voor een eisprong. Dit kan bijvoorbeeld Ovitrelle zijn. Andere ziekenhuizen wachten een natuurlijke eisprong af.

Na de eisprong is de eicel niet meer te zien op de echo. Soms wordt er een week na de eisprong bloed geprikt. Hierbij wordt er gekeken of er meer progesteron in het bloed aanwezig is. Als dit het geval is, is de kans groot dat de eisprong van goede kwaliteit was.

Eventuele bijwerkingen

De meest voorkomende bijwerkingen van de hierboven genoemde medicijnen zijn hoofdpijn, vermoeidheid en gewichtstoename. Zeer zelden komen ook klachten als depressieve gevoelens voor. Als je veel last hebt van bijwerkingen, is het verstandig om dit met de arts te bespreken.

Een risico van ovulatie inductie is de vergrote kans op een meerlingzwangerschap. Nu klinkt dat in eerste instantie niet zo erg, als je moeite hebt met zwanger worden. Toch zitten er risico's aan een meerlingzwangerschap. De kans op vroeggeboorte is groter, met die hierbij mogelijke complicaties. Ook is er een verhoogde kans op miskraam. Daarom hanteren veel ziekenhuizen een maximum van twee of drie ei-blaasjes die tegelijkertijd mogen vrijkomen. Als het er meer zijn, dan wordt de cyclus afgebroken en zal er dus uitstel plaatsvinden. 

Een zeer zeldzame, maar ernstige, bijwerking is het Ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS). Hierbij komen er te veel follikels tot ontwikkeling en worden de eierstokken veel groter. Symptomen zijn onder andere misselijkheid, pijn in de buik en kortademigheid. Soms kan er een vochtophoping ontstaan in de buik en borstholte, waardoor een ziekenhuis opname noodzakelijk kan zijn. Door de lage concentratie hormonen in de medicatie komt dit gelukkig bijna niet voor. Mocht je wel klachten hebben, neem dan direct contact op met het ziekenhuis.